centrum kongresowe

konkurs na Międzynarodowe Centrum Kongresowe w Katowicach
II nagroda
Marcin Jojko, Bartek Nawrocki, Dick van Gameren, Natalia Kozyra, Iwona Tkocz

Nowe Międzynarodowe Centrum Kongresowe w Katowicach rozpoznawalne jako ważny budynek publiczny na mapie Katowic i aglomeracji śląskiej nie powinno konkurować z dominującą formą sąsiadującego Spodka. Wraz z nim oraz przyszłymi zabudowaniami, czyli siedzibą Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Teatrem Muzycznym oraz Muzeum Śląskim, ma za zadanie stworzyć nową oś kulturalną Katowic i odegrać wiodącą rolę w aktualnych przeobrażeniach i rewitalizacji wolnych przestrzeni w północnowschodniej części śródmieścia Katowic. Wymagania te stawiane przed Centrum Kongresowym znajdują swoje urzeczywistnienie w abstrakcyjnej, monolitycznej bryle. Nowy budynek podobnie jak sąsiadujący Spodek na pierwszy rzut oka wygląda na tylko okresowo stacjonujący tu obiekt, ale w rzeczywistości został umiejętnie wpisany w istniejący i przyszły kontekst tak, aby w najlepszy sposób spełniać przypisaną mu rolę.

Monolityczną strukturę budynku osadzono w  pochyłym terenie w taki sposób, aby odpowiednio wypełnić istniejąca pustkę w tej części miasta, a jednocześnie stworzyć serię nowych, dokładnie zdefiniowanych przestrzeni publicznych. Budynek unosi się ponad placem przeobrażając się w ogromne zadaszenie, służące przede wszystkim w okresie letnim organizacji różnorodnych imprez plenerowych. Duże atrium zaprojektowane w nadwieszonej części prowadzi do środka, gdzie wznoszący się plac kontynuowany jest pod postacią kolejnych foyer i lobby.

Znajdujące się na parterze lobby oświetlone jest dzięki dużemu atrium wydrążonemu w masie budynku. Strefa lobby przepływa na pozostałe poziomy dzięki centralnej, otwartej przestrzeni oraz wielkim schodom, tworząc wielopoziomowy publiczny hall, umożliwiający kontakt wzrokowy pomiędzy kolejnymi przestrzeniami. Zaprojektowany system komunikacji publicznej zapewnia stały wgląd zarówno do wewnętrznego atrium jak i na otaczające miasto.

Na piętrze z dwukondygnacyjnego, stopniowo wznoszącego się lobby, wydzielana jest czasowo przestrzeń audytorium. Strop nad nim służy jako wewnętrzny taras przeznaczony pod ekspozycje oraz jako przedłużenie restauracji podczas specjalnych okazji. Pozostała przestrzeń na drugim poziomie wolna jest od jakichkolwiek słupów i dzięki górnemu doświetleniu pozwala na wydzielanie poszczególnych sal konferencyjnych w zależności od potrzeb organizatora.

Wewnętrzny układ przestrzenny budynku znajduje swoje odzwierciedlenie na zewnątrz bryły dzięki różnemu natężeniu transparentności wierzchniej powłoki. Perforowaną skórę zaprojektowano z prefabrykatów wykonanych z fibrobetonu. Stopień transparentności elewacji jest zmienny i zależy na danym obszarze od ilości i wielkości kwadratowych otworów.