hospicjum w rybniku

konkurs na opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej hospicjum stacjonarnego w Rybniku-Niedobczycach
Paweł Góral, Marcin Jojko, Bartłomiej Nawrocki, Agnieszka Weber, Karolina Więcławik

Projekt nowego Hospicjum w Rybniku Niedobczycach będący odpowiedzią na założony program użytkowy oraz walory i ograniczenia lokalizacyjne, jest przede wszystkim poszukiwaniem odpowiedniego charakteru, skali i jakości przestrzeni dla tak szczególnej funkcji jaką jest hospicjum. Relacje przestrzenne projektowanego budynku z sąsiadującym otoczeniem i kontakt z zielenią, dogodne rozmieszczenie i wzajemne powiązanie kluczowych stref funkcjonalnych obiektu oraz przede wszystkim umożliwienie wzajemnej integracji jego mieszkańców to najważniejsze aspekty mające bezpośredni wpływ na zaproponowane rozwiązania projektowe.

strefowanie piętra i parteru

Teren przeznaczony pod budowę nowego hospicjum z jednej strony oferuje bliski kontakt z zielenią powstającego parku Rymer, z drugiej natomiast nie jest wolny od ograniczeń lokalizacyjnych wynikających przede wszystkim z przebiegu istniejącej infrastruktury technicznej. Dlatego też projektowany budynek ukształtowano w formie dwóch, odpowiednio przełamanych brył, umożliwiając orientację najważniejszych stref budynku na istniejący układ otaczającej zieleni wysokiej, z pominięciem obecnego słupa sieci wysokiego napięcia. Zaproponowane rozczłonkowanie bryły a także utrzymanie całości w wysokości jedynie dwóch kondygnacji nadziemnych pozwoliły na wykreowanie obiektu w skali bliskiej człowiekowi, co wydaje się szczególnie istotne z punktu widzenia przyszłych użytkowników.

Strefę przed wejściową do nowego hospicjum przewidziano od strony północnej obiektu, praktycznie pozostawiając resztę elewacji wyeksponowanych na sąsiadujący park. Przedłużony bieg drogi dojazdowej doprowadzonej od strony ul. Górnośląskiej umożliwia dogodną obsługę komunikacyjną oraz p.poż. projektowanego ośrodka. Odpowiednie ukształtowanie zarówno dojazdu jak i brył hospicjum pozwoliło na wygospodarowanie dodatkowej strefy zieleni, stanowiącej istotne przedpole dla budynku, prowadzące do jego wnętrza. Zadaszone wejście przedłużono o przestronny wiatrołap, który zaopatrzono w niezależne dojścia do ogólnodostępnego holu głównego oraz holu punktu przyjęć.

Struktura przestrzenna brył tworzących budynek hospicjum jest tożsama – zewnętrzny trakt pomieszczeń opisano wokół centralnie zlokalizowanych atrium i patio, integrujących nie tylko przestrzenie ale przede wszystkim użytkowników obiektu. Zaproponowany układ, dobrany w skali i proporcjach odpowiednich do wnętrza i jego mieszkańców, jest zamierzonym zaprzeczeniem typowych przestrzeni korytarzowych, charakterystycznych dla budynków opieki i służby zdrowia.

Piętro budynku tworzy strefa łóżkowa wraz z niezbędnymi pomieszczeniami opieki medycznej, wizualnie i przestrzennie powiązana z poziomem parteru poprzez wewnętrzne atria oraz zewnętrzne patia. Układ i lokalizację pokoi dobrano ściśle uwzględniając relacje widokowe przede wszystkim z otaczającą zielenią wysoką jak również centralnymi przestrzeniami wewnątrz budynku. Umożliwienie kontaktu wizualnego pomiędzy pacjentami leżącymi w łóżkach oraz przebywającymi w strefach wspólnych, a także personelem medycznym pracującym w hospicjum, jest jednym z istotniejszych elementów projektu.

pokój 2-osobowy oraz 1-osobowy

Naturalnym przedłużeniem wszystkich pokoi są zewnętrzne tarasy umożliwiające mieszkańcom zarówno kontakt z przyrodą jak również lokatorami sąsiadujących pokoi. Obwodowy układ zewnętrznych przestrzeni zróżnicowano pod względem głębokości użytkowej w zależności od przylegającej funkcji w budynku – od wygodnych loggi w strefie łóżkowej po nieznaczne wysunięcie w formie gzymsu, pełniącego funkcję dodatkowej ochrony elewacji.