rozbudowa szkoły przy meissnergasse

konkurs na projekt rozbudowy szkoły przy Meissnergasse w Wiedniu, Austria
Paweł Góral, Marcin Jojko, Jakub Kaczmarek, Bartłomiej Nawrocki, Anna Nowakowska, Agnieszka Weber, Magdalena Wojtowicz

Układ przestrzenny nowej zabudowy wraz z budynkiem istniejącej szkoły wyznacza trzy dziedzińce szkolne, które wykorzystując zastaną oraz projektowaną zieleń wysoką tworzą wysokiej jakości przestrzeń do nauki i rekreacji dla dzieci.

Dziedziniec wejściowy zlokalizowano od strony pieszo – rowerowego ciągu Anton – Sattler Gasse. Dogodne powiązanie strefy wejściowej z budynkiem istniejącej szkoły stanowi wyraźny kręgosłup całego założenia, w ramach którego zlokalizowano najważniejsze strefy użytkowe budynku. Powiązanie projektowanego łącznika z budynkiem istniejącym przewidziano na każdej kondygnacji budynku starej szkoły, w sposób najmniej ingerujący w zastaną strukturę i jednocześnie nieograniczający wymaganego doświetlenia istniejących klas.

Wejście główne od strony zielonego dziedzińca prowadzi do strefy wejściowej. Przestrzenna, częściowo dwukondygnacyjna aula łączy tu strefy wspólne, takie jak stołówkę, bibliotekę czy salę wielofunkcyjną oraz wyraźnie wskazuję kierunek powiązania z budynkiem istniejącym. Na parterze, w sąsiedztwie wejścia, znajdują się również pomieszczenia administracji, strefa serwisowa i zaplecze kuchenne. Stołówkę szkolną otwarto bezpośrednio na oba zielone dziedzińce szkolne, a jej przestrzeń wewnętrzną urozmaica dodatkowo łącznik ze szkołą istniejącą, przeprowadzony na poziomie antresoli.

Organizacja pozostałych trzech kondygnacji nadziemnych jest zbliżona. Dwa główne skrzydła budynku tworzą klastry, których zróżnicowane przestrzenie edukacyjne umożliwiają różnorodne formy nauki. Dobrze doświetlone pomieszczenia do nauki zorganizowano zawsze z trzech stron wokół strefy wielofunkcyjnej, którą powiązano bezpośrednio z przeszklonymi tarasami zewnętrznymi otwartymi do zielonego dziedzińca. Dzięki temu strefa wielofunkcyjna oraz klasa zewnętrzna tworzą dużą przestrzeń wspólną. Uzupełnieniem każdego z klastrów jest strefa serwisowa w postaci toalety oraz szatni, zlokalizowana w sąsiedztwie wejścia do klastru i jednocześnie powiązana bezpośrednio z sercem klastra i klasami. Pozostałą przestrzeń na kondygnacji pomiędzy klastrami stanowi strefa kreatywna, którą bezpośrednio powiązano zarówno z centralnie zlokalizowaną komunikacją pionową jaki i budynkiem istniejącej szkoły.

Naturalnie doświetlone i wentylowane z poziomu parteru sale gimnastyczne wraz z zapleczem umieszczono na poziomie kondygnacji podziemnej, dostępnej z głównej klatki schodowej, natomiast boisko zaprojektowano na dachu obiektu. Niezależne korzystanie ze strefy sportowej może być realizowane poprzez klatkę schodową powiązaną z dziedzińcem dostępnym z Meissnergasse. W poziomie podziemia przewidziano również niezbędne pomieszczenia techniczne, gospodarcze i magazyny.

Zaproponowany układ i podziały elewacji są niejako współczesnym przetworzeniem struktury i podziałów elewacji budynku istniejącej szkoły przy Meissnergasse. Podział fasad na część parterową, środkową oraz wieńczącą znajduje swoje odzwierciedlenie w projektowanych elewacjach. Założony rytm urozmaicono tu jednak swobodnym układem okien umożliwiając dogodną aranżacje pomieszczeń.

przykładowy klaster