sinfonia varsovia

konkurs na nową siedzibę orkiestry Sinfonia Varsovia wraz z salą koncertową
Marcin Jojko, Bartek Nawrocki, Dick van Gameren, Tomasz Berezowski, Przemysław Dziedzic,
dots.pl (wizualizacje)

Dawny Instytut Weterynarii, obecnie zamknięta enklawa w mieście, jest charakterystycznym zespołem neoklasycystycznych pawilonów położonych w parku. Taki typ zabudowy znakomicie nadaje się do przekształcenia go w nową, ogólnodostępną przestrzeń publiczną dla miasta Warszawy. Poprzez staranne i subtelne wprowadzenie kolejnych elementów do istniejącego układu, połączone “stare i nowe” wspólnie mają szansę stworzyć atrakcyjne serce warszawskiej Pragi, o wyróżniającym charakterze publicznym i kulturalnym. Proponowane rozwiązania projektowe to próba wytworzenia nowych przestrzeni publicznych, zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych, jako sekwencji zmiennych doznań światła, przestrzeni i dźwięku.

Duży utwardzony dziedziniec wejściowy łączy kompleks Sinfonii Varsovii z głównym traktem dzielnicy (ul. Grochowska). Dwa narożne pawilony od strony południowej mieszczą w sobie nowe funkcje, takie jak restaurację z kawiarnią oraz sklep i księgarnię muzyczną, które wzmacniają powiązanie kompleksu z otaczającym miastem. Gmach dawnej szkoły mieści w sobie funkcje centralne, stanowiąc wejście główne do całego kompleksu muzycznego, hall wejściowy ze strefą recepcyjną dla gości, jak również sale VIP umożliwiające występy kameralne oraz pomieszczenia dyrekcji (na piętrach). Wejście powiązano przy pełnym poszanowaniu istniejącej struktury z przyległymi przestrzeniami na pozostałych poziomach, tworząc w ten sposób duży, reprezentacyjny hall wejściowy. Za gmachem wejściowym zaprojektowano nową, spektakularną przestrzeń – publiczne foyer podążające śladem starych ścieżek wiodących przez centralny ogród, nie naruszające istniejącego cennego drzewostanu. Odwiedzający nagle przenoszą się z miejskiego zgiełku do cichego krajobrazu, z miasta do parku. Transparentne foyer umożliwia bezpośrednie powiązania z otoczeniem, przede wszystkim z istniejącym parkiem na wschodzie i starym ogrodem będącym sercem kompleksu.

Serce ogrodu staje się dużym placem otoczonym przeszklonym foyer i może być wykorzystywana na wiele sposobów, począwszy od koncertów i występów na wolnym powietrzu po letnie foyer dla przybyłych na koncert gości. Na końcu foyer publiczność dochodzi do sali koncertowej, dodanej do istniejącej kompozycji budynków w sposób wyraźny i oczywisty dla całego założenia. W ciągu dnia publiczne foyer jest przestrzenią dostępną dla każdego, prowadzącą nie tylko do sali głównej, ale również do dwóch istniejących pawilonów. Budynek wschodni przekształcony w bar/kawiarnie obsługującą również foyer, służy jednocześnie jako łącznik z sąsiadującym parkiem. Na piętrze przewidziano pomieszczenia biurowe dla administracji sali koncertowej. W przeciwległy pawilonie, zlokalizowanym przy ulicy Terespolskiej, zaprojektowano “dom Sinfonii Varsovii”, skrywający w sobie sale prób oraz garderoby macierzystej orkiestry.

Sala koncertowa ma krystaliczny kształt, wynikający bezpośrednio z jej wnętrza, do którego wchodzimy “spod sali”  bezpośrednio na poziomie foyer lub po częściowym zejściu na poziom niższy, gdzie dyskretnie zlokalizowano toalety oraz dodatkową szatnię dla gości korzystających z parkingu podziemnego. Układ sali typu vineyard stworzony tu jest na bazie odpowiednio obracanych i przesuwanych siedmiobokach foremnych, dzięki czemu uniknięto jakichkolwiek równoległości ścian, co pozytywnie wpływa na rozprowadzenie dźwięku. Nieregularny układ balkonów pod względem wysokości i nachylenia w stosunku do sceny umożliwia bardzo dobrą słyszalność i widoczność w każdym miejscu sali, tworząc jednocześnie jej niepowtarzalny charakter.

Poza główną salą koncertową, kompleks Sinfonii Varsovii posiada również wiele innych przestrzeni  dla występów, zarówno tych formalnych jak i improwizowanych: na II piętrze głównego budynku kompleksu w strefie VIP, w dużej sali prób wizualnie powiązanej z foyer, na letniej scenie plenerowej zlokalizowanej pomiędzy foyer a sąsiadującym od wschodu parkiem. Także pomieszczenia prób w domu sinfonii, foyer samo w sobie czy też dziedziniec wejściowy dostarczają wiele przestrzeni dla muzyki w najróżniejszych formach.

Projektowany kompleks jest swoistym miasteczkiem muzyki, składającym się budynków, placów, ogrodów, ścieżek i przekrytych ulic. Bezpośrednio połączone ze wszystkich stron z sąsiadującym otoczeniem, równocześnie stanowią chwilę ulgi od miejskiego zgiełku i hałasu, będąc cichym miejscem zachęcającym do koncentracji u wsłuchania się w najpiękniejsze dźwięki, jakie można sobie tylko wyobrazić.