szkoła przy dreyhausenstrasse

konkurs na projekt szkoły przy Dreyhausenstrasse w Wiedniu, Austria
Paweł Góral, Marcin Jojko, Bartłomiej Nawrocki, Mikołaj Szubert-Tecl, Agnieszka Weber

Projektowana nowa szkoła przy Dreyhausenstrasse 19-25 stanowi brakujące uzupełnienie istniejącego kwartału zabudowy. Maksymalna dopuszczalna wysokość zabudowy wynosząca 16m oraz lokalizacja inwestycji w ramach istniejącej pierzei wymagają odpowiedniego rozmieszczenia programu nowej szkoły pod kątem doświetlenia pomieszczeń, optymalnego układu komunikacji wewnętrznej oraz wytworzenia niezbędnych przestrzeni zewnętrznych.

dwie szkoły – jeden wspólny dziedziniec

W związku z tym, wykorzystując różnicę poziomów pomiędzy dziedzińcem sąsiadującej szkoły przy Märzstraße oraz planowanym wejściem od strony Dreyhausenstrasse, nowy budynek zaprojektowano jako pięciokondygnacyjny, przyporządkowując każdemu piętru jeden klaster szkoły oraz wykorzystując tarasy i dach na przestrzenie rekreacyjne oraz boiska sportowe. Obniżenie poziomu parteru projektowanego budynku umożliwiło powiązanie bez barier zewnętrznych dziedzińców obu szkół zlokalizowanych w centrum przedmiotowego kwartału.

Hol wejściowy od strony Drayhausenstrasse zaprojektowano na dwóch poziomach użytkowych, łącząc strefę wejściową z parterem szkoły, na poziomie którego rozmieszczono najważniejsze funkcje wspólne szkoły. Tutaj też znajduje się otwarta jadalnia z bufetem oraz zapleczem kuchennym a także niezbędne pomieszczenia obsługi, powiązane z Dreyhausenstrasse niezależną komunikacją wzdłuż wschodniej granicy działki, skąd zapewniono również bezpośredni dostęp do strefy sportowej na kondygnacjach podziemnych.

Piętra szkoły tworzą poszczególne klastry rozwiązane analogicznie do siebie i obsługiwane dwiema podstawowymi klatkami schodowymi zlokalizowanymi na przeciwległych krańcach budynku. Od strony elewacji frontowej szkoły zaprojektowano zawsze sekwencję klas i pomieszczeń obsługujących, eliminując bezpośrednie nasłonecznienie i jednocześnie zapewniając światło odpowiednie do pracy i nauki. Przestrzeń dopełniającą klastry od strony południowej otwarto na wewnętrzny dziedziniec szkolny i przeznaczono na strefę wielofunkcyjną, klasę do nauki na wolnym powietrzu oraz niezbędną komunikację. Zadaszone tarasy zewnętrzne, będące naturalnym przedłużeniem strefy wielofunkcyjnej od strony południowego dziedzińca, umożliwiają wykorzystanie nawet podczas brzydkiej pogody. Stanowią również istotny element wpływający na bilans energetyczny budynku, ograniczając bezpośrednie nasłonecznienie oraz dodatkowo pełnią rolę rolę dróg ewakuacyjnych.

rzut typowej kondygnacji z podstawowym klastrem

Elewacje północną i południową nowej szkoły rozróżniono ze względu na lokalizację oraz pełnioną funkcję. Elegancką, tynkowaną fasadę frontową od Dreyhausenstrasse zaprojektowano z powtarzalnych modułów okiennych odzwierciedlających rytmiczną strukturę historycznych elewacji budynków sąsiadujących. Modularny układ okien dodatkowo umożliwiał będzie w przyszłości wprowadzenie w stosunkowo prosty sposób zmian funkcjonalnych w obrębie strefy pomieszczeń zlokalizowanych od strony ulicy. Elewacja południowa stanowi natomiast wyłącznie żelbetową, konstrukcyjną ramę dla różnorodnego wykorzystanie tarasowego układu budynku od strony dziedzińca. Wycofane w głąb przeszklenia przerywane elementami drewnianymi tworzą możliwie nieistotną barierę, zacierając granicę pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem.

elewacja frontowa od strony Dreyhausenstrasse

 

widok od strony dziedzińca szkolnego