teatr w budowie

konkurs na projekt „Teatru w budowie” – Centrum Spotkania Kultur w Lublinie
wyróżnienie
Marcin Jojko, Bartek Nawrocki, Józef Kiszka, Tomasz Berezowski, Przemysław Fojcik,
Tomasz Leszczyński, Iwona Tkocz

„Teatr w budowie”, a nade wszystko nowe Centrum Spotkania Kultur, ma za zadanie stać się nowym, rozpoznawalnym na świecie symbolem Lublina oraz kulturalnym sercem miasta. Budynek ze względu na rangę skrywanych w sobie funkcji winien być dominującym akcentem na planie miasta i najważniejszym katalizatorem życia kulturalnego jego mieszkańców.

Istniejący budynek rozpoczęty w latach ’70 ubiegłego wieku nie jest w stanie sprostać tym wymaganiom. Niestety, aktualną wizytówką miejsca jest charakterystyczny brak porządku w strukturze istniejącego budynku od konstrukcji po jego zewnętrzną formę, skomplikowanie układu funkcjonalnego, komunikacji i przestrzeni, a także nieustanne trwanie „w budowie”. Program rozbudowy obiektu wykazuje niejasność sensu i potrzeby, jak gdyby dopiero poszukiwano własnej idei. Planowane Centrum Spotkania Kultur wymaga natomiast otwartej, wielofunkcyjnej przestrzeni społecznej, która łącząc istniejącą strukturę z nowym wykreuje tętniące życiem miejsce spotkań i codziennych odwiedzin wielokulturowej społeczności Lublina i regionu.

Wszystkie wymagania stawiane przed nowym obiektem, zarówno symboliczne i społeczne, jak i formalne, ekonomiczne i konstrukcyjno – architektoniczne, znajdują swe urzeczywistnienie w prostej, charakterystycznej bryle nowego „Teatru w Budowie”, będącej metaforą zakorzenionego w kulturze symbolu spotkań – namiotu. Nowy układ komunikacji wewnętrznej integruje całość obiektu, tworząc jeden spójny organizm, będący otwartą strukturą z wydzielonymi blokami funkcji specjalnych.

Zewnętrzna powłoka to energetyczna tkanina, która okrywając istniejący budynek tworzy jego zupełnie nowy wizerunek, kreując jednocześnie zróżnicowane przestrzenie wewnętrzne, umożliwiające organizację szerokiego spektrum aktywności kulturalnych. Likwidacja lub drastyczna przebudowa zastanej struktury, będącej śladem naszych czasów, historii i kultury, przekreślałaby przebytą już drogę. W czasach pogoni za modą, żurnalowym czy też bilboardowym ekshibicjonizmem, powrót do podstawowych wartości w architekturze, opartych na uporządkowaniu zastanej struktury, staje się swoistą „kotwicą” i siłą nowego „Teatru w budowie”. Prosta, „niekomponowana”, fleksybilna forma umożliwia także ewentualne zmiany w czasie przyszłego użytkowania obiektu.

Na poziomie parteru nowy „Teatr w budowie” otwiera się na otaczające przestrzenie we wszystkich kierunkach, dzięki nowym połączeniom pieszym w relacji do otaczającego miasta. Budynek od strony północnej poprzedza otwarta przestrzeń placu, będąca wyraźnym przedpolem dla ekspozycji nowej bryły teatru oraz przyszłej siedziby Urzędu Marszałkowskiego.

Szerokie wejście północne prowadzi schodami do holu sali teatralnej i na wewnętrzną „aleję kultury”, zakończoną po przeciwnej stronie budynku wejściem południowym. Ukształtowanie na tym kierunku publicznego pasażu ma za zadanie umiejętne powiązanie dwóch istotnych przestrzeni miejskich zlokalizowanych w sąsiedztwie „Teatru w budowie”, tj. placu przed galerią handlową Lublin Plaza po stronie północnej oraz Ogrodu Saskiego po stronie południowej. Zaprojektowana aleja jest głównym elementem scalającym najważniejsze przestrzenie publiczne na zewnątrz, ale również i wewnątrz budynku. Wspólnie z nowymi przejściami w poziomie parteru i kolejnych pięter, a także całą powierzchnią dachu istniejącego budynku teatru (platformą spotkań), tworzy wielokondygnacyjną, zróżnicowaną przestrzennie strefę publiczną, będącą swoistym „hipermarketem kultury”.

Strefa dachu, powstała poprzez wydzielenie jej z otoczenia namiotową membraną, to wielkoprzestrzenna platforma spotkań i kontaktu z szeroko pojętą kulturą, będąca dopełnieniem „alei kultury”. Uniwersalna, otwarta przestrzeń umożliwia organizację warsztatów, wystaw, galerii, pokazów mody, performance oraz realizację wszelkich projektów kulturotwórczych. Przestrzeń na dachu dzięki górnemu doświetleniu pozwala na wydzielanie mobilnymi strukturami poszczególnych wydarzeń i spotkań, w zależności od potrzeb organizatora.

Powłoka częściowo wsparta na istniejącym budynku pozwala na wydzielenie nowej, elastycznej przestrzeni o dogodnych warunkach oświetleniowych i funkcjonalnych, co jest zasadne również ze względów ekonomicznych. Użyciu mniejszej ilości materiału elewacyjnego w porównaniu do tradycyjnych konstrukcji (przy tej samej kubaturze) umożliwia oszczędności finansowe, a jednocześnie charakter tworzywa pozwala na wykreowanie spektakularnej formy, mogącej stać się nową ikoną miasta.